Nostalgie

Vele jaren wonen

In een ruimte veel te klein

Met zes, of met meerdere personen

Maar toch leefden we er fijn

De woning gaf maar weinig zon

Daar raakte je aan gewend

Een kolenhaard was onze warmtebron

De centrale verwarming ons nog onbekend

Op de vloer lag een cocosmat

Boven de haard een worteldoek

Boodschappen doen, soms op de lat

In een winkeltje om de hoek

Het fanfarecorps ging door de straat

Een draaiorgel voor de deur

En een manser, ver onder de maat

Draaide ons even uit de sleur

Het was een tijd van weinig welvaart

We waren trots op ons fatsoen

Nu nog steeds wordt er nagekaart

Over die (toch) leuke tijd van toen

Ons pand bleef voor de sloop gespaard

Ik kijk er vaak nog naar omhoog

Eens was dat mijn huis en haard

Waarin ik mij jarenlang bewoog

Jonge mensen zullen zeggen:

Dat is pure nostalgie

Ik kan hen moeilijk uit gaan leggen

Het gevoel, als ik die oude gevel zie