Korfbalvereniging Wittenburg (AKVW)

Beste Wittenburgers,Rietje Haenen  ( mijn zusje) heeft het beheer van het boekje over Wittenburgvoor enige tijd in haar bezit gehad, en getracht meerdere oud Wittenburgerste strikken over hun belevenissen in hun Wittenburgtijd.Ook ik kwam daar niet onder uit ( wel na een paar keer vragen)  dus lezen maar.

Ik had het boekje al onder ogen gehad,en wist al zo'n beetje wat er allemaal geschreven werd. Willem Brinkman is al een paar keer genoemd, dus daar is al het gras voor mijn voeten weggemaaid.  Had ik een heel stuk over kunnen schrijven.

Wat is een leuke tijd geweest, en waar is heel Wittenburg jaren lang mee bezig geweest.Dat is bij mij dan de tijd dat er een korfbalclub opgericht werd. Bij mijn weten waren Sientje de Bruin ( oud Volharding speelster ook in de speeltuin) en Joop Hus (oud korfballer van OBZB  in noord ) de animators. Het plan werd door iedereen enthousiast ontvangen, en na enige tijd zag AKVW het levenslicht, afkorting van Amsterdamse Korfbal Vereniging Wittenburg.

De korfballiefhebbers kwamen zich bij bosjes melden, en binnen heel korte tijd was zo'nbeetje half Wittenburg lid van AKVW. De korfbalbond vond het idee van een nieuwe korfbalvereniging natuurlijk prachtig en heeft goed advies gegeven en overal aan meegewerkt, want de speeltuin was eigenlijk veel te klein om een goed speelveld op uit te leggen. Mijn broer Toon en ik hadden al enige jaren ervaring met het korfbal bij Archipel dus wij werden tot trainers gebombardeerd. Geweldig gezellig die avond trainingen, want iedereen was in de speeltuin en uit alle ramen en op de balkons om het veld werd naar het trainen gekeken.

Op Wittenburg hadden we niet alleen Willem Brinkman, maar op het Lange End hadden weook onze Jopie Evertse. Jopie  was overal bij. Als er ergens een groepje stond kwam Jopieer bij staan, zei geen woord maar stond enkel maar te grinneken, en nog wat. Joop Hus, later op Wittenburg komen wonen, wist niks van Jopie af en verbood hem om op het veld naar de training te kijken. Hij sloot het hek af en jopie stond buiten. Jopie pikte dat niet, greep door de spijlen van het hek Joop bij zijn weelderige haardos en trok hem zo tegen de spijlen aan. Joop Hus kon schreeuwen wat ie wilde: Jopie liet pas los toen hij op verzoek van ons de trainingen mocht volgen. Joop Hus heeft zich dat waarschijnlijk erg aangetrokken, want lang is hij niet bij de club gebleven.

Ja, en dan moeten natuurlijk ook de ploegen ingedeeld worden. Barend Selhorst,  Toon en ik kwamen in 12 tal kommissie, en hadden de moeilijke taak om de vier teams in te delen. Dat lukte aardig maar toch ook niet naar ieders tevredenheid. Op een vergaderavond kregen we namelijk bezoek van een speler die vroeg waarom hij in het 4e zat.Barend voerde het woord. Wij dachten: hij zal het wel hebben over niet in het systeem passen en jongeren voorrang geven met oog op de toekomst en verder bla bla bla.Maar nee. Barends woorden waren: je zit in het 4e omdat we geen 5e hebben. En daar moest betrokken speler het maar mee doen. En echt terecht hoor lezers.

Toen kwam de grote dag: er was een oefenwedstrijd georganiseerd tegen korfbalvereniging SVK op kattenburg; SVK 3  tegen AKVW 1  in de speeltuin op Kattenburg.Half Wittenburg was daar aanwezig, en ook SVK bracht het nodige publiek mee.Hartstikke gezellig. De wedstrijd werd wel verloren, maar het 1e team liet op Kattenburg een  heel goede indruk achter. Voor ons als trainers alle reden tot tevredenheid over de vorderingen die in korte tijd gemaakt werden.

                                                                                   Enige tijd later mochten de senioren niet meer in de speeltuin hun wedstrijden spelen maar verhuisden ze naar het parkschouwburgterrein, alleen de aspiranten mochten nog op het kleine veldje op Wittenburg blijven spelen.

Er is natuurlijk heel veel gebeurd, maar alles is haast niet te beschrijven. Dus dit was heel erg in het kort iets over een belevenis van mijn Wittenburgjaren. Aan me zussie Rietje nu de taak om dit stukje in het Wittenburgboek te krijgen.

Oude Wittenburgers nieuwe Wittenburgers, misschien ooit nog een reunie,wie zal het zeggen.

Ik sluit af en wil iedereen de hartelijke groeten doen. Doei, Cor Haenen