Vera Amende / 25-01-2009
Door Vera Amende, 3 januari 2009
Het is niet zo dat je op een dag denkt, kom ik word vrijwilliger. Het is een gebeurtenis, die je tot noodzaak dwingt om iets te doen wat je als een probleem of een onrecht ervaart.
Het begon achter ons huis aan de Reguliersgracht. Tot mijn verbijstering werden alle bomen en struiken van zes tuinen tussen de Heren- en Keizersgracht gesloopt. Vervolgens werden deze tuinen diep uitgegraven en werden het betonnen kelders. Boven het beton werd veertig centimeter aarde aangebracht, met wat gras en rozenstruikjes. Een jaar later werden er weer zes tuinen gesloopt en de bomen omgetrokken. Ook werden er mooie monumentale huizen gesloopt aan de Keizersgracht. Met een oude buurman komen we dan toch eindelijk in actie met als enig resultaat in plaats van 40 centimeter komt er zeventig centimeter aarde op de volgende betonnen kelders. De helft van alle originele tuinen binnen het keurblok XlX is verdwenen. (In de periode 1968-1979). Die kelders waren toen nodig voor de reusachtige computers die in een gelijkmatige temperatuur moesten staan t.b.v. een bank die inmiddels verdwenen is. De kelders zijn een parkeergarage geworden.
Als geboren Amsterdamse, als kind wonende aan de buitenste Singelgracht van de binnenstad, naast een plantsoentje, ooit een bolwerk, is de natuurbeleving rechtstreeks verbonden met de stadsbomen van de kade en het plantsoentje. Het bloeien van de iepen in februari met de roodbruinachtige bloeiwijze, daarna de groene zaden als voorloper van het eerste zachte groen van de nieuwe blaadjes. Zomers de rupsen en in de herfst langzaam het verkleuren en afsterven van het blad. Pijnlijk getroffen toen tot onze enorme
verontwaardiging met onze neusjes plat op de ramen gedrukt de bomen werden gekandelaberd. Spelen op het bolwerk, boompjes verwisselen, de zaden van de esdoorn zoeken die je op je neus kon plakken. Het afgevallen schors van de plataan verzamelen. De bomen waren onze vrienden en speelmakkers. Iets anders was er niet, alleen onze fantasie plus alle straatspeelspelletjes. De waardering voor en beleving van de bomen en het groen is als vanzelf gegaan. En nu kan ik niet meer anders ‘ voorzichtig met de bomen’ is de actie tot nu toe.