Nooit meer verhuizen

Soms denk ik dat ik beter zou kunnen verhuizen. Niet vanwege de buurt hoor, die is prima. Maar omdat het met z’n tweeën op 35 m2 soms zo benauwend is. Dan ga ik in de tuin zitten. Hier en daar haal ik een uitgebloeide bloem weg, ik haal wat grassprietjes tussen de tegels vandaan, snoei een tak weg die over het paadje hangt. Ik kijk naar het water, naar de vogels en meestal komt de kat me wel even een kopje geven. Dan kan ik me toch niet voorstellen dat ik ooit zou verhuizen. Dat iemand anders mijn tuin zou moeten bijhouden, iemand anders die misschien helemaal niet van dit uitzicht geniet. Nee, ik denk niet dat ik ooit nog verhuis.