Afscheid van Kattenburg

Vaarwel mijn oude eiland dat Kattenburg heet.Wij moeten je verlaten: en echt dat doet ons leed.We hebben vele jaren daar met veel plezier gewoonden met onze aanhank'lijkheid dat metterdaad getoond.Zo, langs de afbraak lopend, staan beelden voor mijn geest,

van strijd en leed en moeite, zo dikwijls hier geweest.Beelden van brave mensen, die reeds lang niet meer zijn.Zij bleven nog gespaard voor deze scheidingspijn.Vaarwel mijn oude eiland, waar ik lang heb gewoond.

Je bent niet vaan bezongen, maar dikwijls gehoond.Met weemoed neem ik afscheid, hier blijven kan niet meer.'K zal altijd aan je denken, met vreugde en met eer.Karel Homma, 1967

(uit Roerig Volkje; Ton Heijdra)