Martha werkt in Petersburg, woont in Spaarndammerbuurt

De Spaarndammerbuurt is eigenlijk het spiegelbeeld van de Czaar Peterbuurt. Komend uit dat spiegelbeeld heb ik hier een open buurt gevonden. In vergelijking: als je vanaf het spoor de Spaarndammer in komt, is het een afgesloten buurtje. Petersburg helemaal niet. Het is heel open. Ik hoorde van vroeger altijd, van mensen die hier opgegroeid zijn, dat het vroeger wel zo was. Maar dat is niet meer zo.Er is veel te veel in gehakt en mensen die dat buurtgevoel nog wel hebben, hebben dat tegen de klippen op in stand weten te houden. Die Conradstraat, dat is toch een vreemde manier van bouwen geweest. En dat Funenterrein heeft altijd helemaal opengelegen.Ik ben hier in 1995 gekomen, toen was het hier echt een bende, veertig drugspanden! Er is ook veel verloop geweest in die tijd. Nu begin ik het meer een buurtje te vinden.Toen ik vertelde dat ik in de Czaar Peterbuurt ging werken, riep een vriend: ‘Maar daar wordt ieder weekend iemand omgelegd.’Ik vind het dus heel leuk, al die Marokkaanse vrouwen. Die geven mij wel een buurtgevoel. Ze opereren echt zo in het buurtje van buurvrouwen die bij elkaar komen en kinderen die met elkaar spelen. Hollandse mensen doen dat niet meer.Weet je wat ik van de toekomst denk? Ik denk dat buurtjes zoals die er vroeger waren er niet meer zijn. De mensen zijn mobieler geworden. Vroeger konden ze hun buurt niet uit. Nu zijn de mogelijkheden er wel. Dus een buurt is veel meer een plezierige woonbuurt geworden.