Peter Sanders en Wim Bouwmeester / 08-02-2006
Peter Sanders (10 mei 1946) en Wim Bouwmeester (30 mei 1937). Wonen nu sinds een jaar samen in het Funenpark in een WIBO-woning (WIBO staat voor ‘wonen in een beschermde omgeving’). Daarvoor woonden ze boven elkaar aan het begin van de Czaar Peterstraat.Peter Sanders‘We hadden een kennis in de Czaar Peterstraat wonen. De mevrouw met de katten. Wij woonden in Almere, maar omdat mijn vriend een uitkering had, die hij daar niet meer kreeg, wilde hij terug naar Amsterdam. Toen zei dat kattenvrouwtje: “Er staat een benedenhuis leeg in de Czaar Peterstraat. Nou, mijn vriend is gaan kijken. Hij wilde eerst niet, maar heeft het toch geaccepteerd. Toen zijn we aan het verbouwen geslagen en zat ik dus alleen in Almere. Een jaar later ben ik ook gaan verhuizen, naar de Conradstraat, die hofjes aan de waterkant. Dat was in maart 1990.Na vijf jaar kwam één hoog leeg in de Czaar Peterstraat. Daar zat een drugsdealer. Dat is nog een hele rechtszaak geweest. Dat zag er nog erger uit. Ook weer helemaal opgeknapt. Dat was in '95. We hebben daar heerlijk gewoond. Echt heerlijk. Ik had leuk contact met de buren, maar ik had meer contact met het winkeltje met Gerrit. Dan zaten we daar zomers buiten en we hebben veel gelachen. Het was echt een heerlijke tijd. En mijn buurvrouw Floor, daar ging ik vaak mee de markt op.’s Zomers zaten we tot ’s avonds twaalf uur, half één op het bankje van lijn 10, want ons vorige bankje was weggenomen omdat dat fietspad er kwam. Daarom zijn we van armoe maar in het hokje gaan zitten van lijn 10.Met de mensen die daar woonden ben ik heel prettig omgegaan. Het was er altijd gezellig. Gezellige mensen.We hadden zestien katten met een hok buiten op de stoep. Dat is opgehouden toen de katten daar niet meer wilden zitten. En ik had er ook last van, want ik kon de ramen niet lappen. Het was altijd wringen. En achter hadden we een plaatsje helemaal afgedekt met een glasplaat. Met de ontploffing is dat ook allemaal achteruitgegaan. We zijn toen nog op bezoek geweest bij de vrouwen die toen in het ziekenhuis belandden. Een lag er in het OLVG en een in het brandwondencentrum in Beverwijk. Met een heb ik nog contact.De mensen van de antikraakbeweging vonden het ook een lekkere buurt. De straat was ook een veilige straat. Vrouwen konden daar rustig midden in de nacht lopen. En van die meiden hadden we helemaal geen last. Het was een heerlijke straat, echt levendig, altijd running.Voor de renovatie moesten we weg, anders had ik er nog gezeten. Dan was ik niet weggegaan, echt niet. Gelukkig wonen we nu nog in de buurt. Toen we wisten dat we eruit moesten, begonnen ze hier net met de bouw. Ik wou niet uit de buurt, dus ik zei tegen mijn vriend: daar gaan we wonen.’Wim Bouwmeester‘We hadden vroeger veel meer winkels in de straat. Ik heb daar prettig gewoond, maar door de veranderingen is de straat erg achteruitgegaan. In de eerste plaats door de verkeerswijzigingen, zoals eenrichtingsverkeer, parkeerruimte op de stoepen. Dan kom je op het punt van de winkels, dat ze niet kunnen laden en lossen. Daarom zullen de winkels ook wel wegblijven.Qua wonen vind ik het hier in het Funenpark prettiger, maar in de Czaar Peterstraat hadden we meer contacten.We konden geen planten en bloemen in huis houden vanwege de loslopende katten. En ik heb toen een oplossing gezocht om de planten buiten op de vensterbank te plaatsen. Ik ben dol op planten en bloemen. Met kerst hingen we een kerstboom aan de gevel. Verder heb ik nog een zeeaquarium gehad van 2,50 meter en 600 liter zeewater. Als je langsliep, kon je hem zo zien staan. Daar bleven mensen voor staan kijken. Er zaten veel exotische vissen in, onder andere koraalduivels en zeepaardjes.Ik wil iets zeggen over de supermarkt. Dat zit me dwars. Ik verbaas me erover dan het zo lang moet duren voor er een beslissing over een supermarkt in de goedkope prijsklasse wordt genomen. We zitten maar te wachten en te wachten...Ik vraag me ook af wat er hier op de Cruquiuskade moet gebeuren met die winkelpanden. Dat zijn allemaal dure kooppanden. Dat kan hier toch nooit. Er verder duurt het allemaal te lang.Het was een fijne, lopende straat en juist door die tram... Dat kan niet in zo’n straat. Voorheen hadden we een buslijn en die kon bij een ongeval uitwijken of een andere route nemen, Nu staan er drie, vier trams achter elkaar. En dan bijvoorbeeld de wasserette. Er staat vaak een auto geparkeerd voor die zaak. Dan kan de eigenaar daar niet parkeren. Dus laadt en lost hij op straat en meteen ontstaat er dan een opstopping. Ik vind die tram geen oplossing!’