Geboren Amsterdammer

Ik zal me eerst even voorstellen. Mijn naam is Frans Mooij. Ik ben een geboren Amsterdammer (Jordaan). Hier heb ik tot mijn 25ste jaar gewoond. Nu woon ik in Amsterdam Zuid. Na mijn studie fysiotherapie heb ik een paar jaar in Den Haag gewerkt, ben een jaar op reis geweest, op de fiets door Azië getrokken, en in 1976 terug in Amsterdam. Een baan gevonden in de Oosterparkbuurt en vanaf die tijd altijd in dit stadsdeel blijven werken.

Allereerst werkte ik in het revalidatiecentrum, gevestigd in het Oosterpark. Een prachtig poliklinisch revalidatie-oord. Naast dit centrum was er nog het Beatrixpaviljoen, een dépendance van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, waar TBC-pariënten langdurig een rustkuur konden uitzieken. Ook bestond er toen nog een openluchtschool. Allemaal voorzieningen waarbij het park als plaats om zonlicht en lucht te kunnen ontvangen gebruikt werd.

Dit alles is verleden tijd. De voorzieningen zijn opgeheven (achterhaald), overgenomen door particulier initiatief of, zoals de openluchtschool, verplaatst. Na de sluiting van het revalidatiecentrum heb ik een baan gevonden in het verpleeghuis in de Roetersstraat, het Dr Sarphatihuis, een prachtige instelling midden in de stad. Helaas voor oudere Amsterdammers had dit verpleeghuis niet zo'n goede naam, wat nu, dertig jaar later, totaal anders is. Bijzonder is het om te vermelden dat er in dit deel van de stad wel vier verpleeghuizen vlak bij elkaar liggen, waarbij de Amstelhof, zoals we weten, momenteel veranderd is in een museum.

Wat ik zoal gemerkt heb in de jaren is, dat dit een prima woonbuurt is met veel mogelijkheden. Maar als ik voor mezelf spreek ook zeker een hele prima werkwijk. In de lunchpauze is er altijd heel veel om even naartoe te lopen.

Ik heb nog een paar werkjaren te gaan en hoop deze tot mijn pensioen hier te kunnen volmaken. Leuk om zo'n verhaal te schrijven.

Frans