Mijn buurt

In 1943 geboren in de derde Wittenburgerdwarsstraat 30, twee hoog. Mijn vader en moeder hadden al 5 jongens. Na 10 jaar kwam ik, Rietje Haenen.

Ik heb op de Parelschool gezeten in de Ravenstraat. We waren altijd met veel vriendinnetjes, in de speeltuin, woensdagmiddagclubje van tante Marie Altelaar, zondags film (Pinke Ponkie) in de Tjerk Hiddesschool. Vaders gingen 's-avonds altijd voetballen met de kinderen in de speeltuin. We zaten ook op korfbal, AKV Wittenburg.

We hadden geen klok nodig, de Oosterkerk was onze klok. Je had op iedere hoek een winkeltje. Wij woonden tegenover de bakker, we hadden geen telefoon, en dan kwam Anneke of Loesje (Bakker) roepen dat er telefoon voor ons was.

Ik ging in 1961 trouwen met Cor Werts, uit de Czaar Peterstraat. In de buurt altijd "de man van Rietje Haenen". We woonden bij mijn ouders. In 1962 is Michael geboren. We hebben op nr. 20 huis gewoond, daarna op nr. 24, twee hoog. Zomers hingen we 's avonds altijd uit het raam. Tante Doet, 1 hoog, Corrie en Guus, 3 hoog, en de buurtjes aan de overkant, gezellig kletsen (soepele nekken aan overgehouden).

Ik heb op Wittenburg ( het lange endje) een hele fijne jeugd gehad, en er met plezier gewoond. Toen kwam de sanering. Mijn moeder is in 1972 overleden. Ik wilde bij mijn vader blijven wonen. Veel woningen geweigerd. Van wethouder Louis Kuypers mochten we blijven wonen tot Kattenburg klaar was. Ons straatje liep langzaam leeg, alles dichtgetimmerd. Zo hebben we nog een paar jaar gewoond. Er zijn heel wat acties aan voorafgegaan o.l.v. tante Marie Altelaar en anderen. De huren waren zoiets van 800 gulden. Dus met bussen naar Den Haag, modelwoning op Kattenburg bezet.

 In Maart 1975 kregen we als eerste bewoners van Kattenburg de sleutel aangeboden, door wethouder Kuypers. Mijn vader heeft bij ons gewoond, tot de 2-kamerwoning in blok 6 klaar was. Voorstel van de wethouder, in verband met brandjes op Wittenburg. We hebben hier ook niet stil gezeten. De huuractie, de buskaping Lijn 22: de oudjes hebben Lijn 22 gekaapt. De bus zou niet meer langs de Dappermarkt gaan. En dat pikten ze niet. Lijn 22 heeft nog steeds dezelfde route. Parkeertarief, weg onveilige weg, tante Marie was er altijd bij.

Tante Marie Altelaar heeft veel voor de eilanders betekend. Ik ben blij en trots, dat we een Marie Altelaarplein hebben, bij de Oosterkerk (onze klok).

Ik woon hier prettig, naast mijn broer en schoonzus, en leuke buurtjes. Ga hier ook niet meer weg. Maar mijn ouwe buurtje (lange Endje) zal ik nooit vergeten.